HOE HERKEN JE EEN BURN-OUT?
Als je tegenwoordig iemand vraagt: ‘hoe gaat het met je?’ hoor je vaak het antwoord: ‘ja, druk’ en soms gevolgd door: ‘maar verder wel goed’. Het antwoord ‘druk’ wordt steeds frequenter gebruikt. Deze ontwikkeling wordt steeds normaler geacht, terwijl burn-outs en overspannenheid steeds meer aan de orde zijn en men hier vaak niet eens van bewust is. Hetzelfde is mij overkomen.
Herken jij de signalen?
Ons lichaam geeft onze hersenen signalen af. Deze signalen moeten we echter wel herkennen en toelaten. Als we klachten hebben, willen we deze zo snel mogelijk verklaren en het liefst door externe factoren, zoals: nek- of rugklachten? Dan heb ik vast verkeerd gezeten. Buikpijn? Dan heb ik vast iets verkeerds gegeten. Hoofdpijn? Ik heb vast te weinig water gedronken, et cetera. Natuurlijk kan dit allemaal waar zijn, maar de oorzaak bij jezelf zoeken doen we vaak niet.
Ik was te laat
Ik dacht altijd ‘ik kan alles aan’. En ja serieus, dat was echt mijn gedachte, jarenlang. Want ik kon voor mijn gevoel werkelijk alles aan. Ik werkte fulltime en ‘s avonds ging ik vaak nog uit eten of ik had een borrel van het werk en in het weekend ging ik uit. Dit heb ik jarenlang volgehouden. Ik was namelijk zo gewend aan een druk leven en ik kan nu wel toegeven dat het verslavend was. Van de een op de andere dag leek het opeens op te houden. Alsof er aan de handrem werd getrokken en ik letterlijk niets meer kon. Ik kan mij dit gevoel nog zo goed herinneren. Ik wist niet wat er aan de hand was of hoe ik mij voelde. Ik weet alleen nog dat ik niet meer kon. Alles moest even ophouden.
Leer het te accepteren
Mijn energie was leeggelopen en ik had niets door. Achteraf zie ik dat ik veel signalen heb gehad van mijn lichaam, maar dat ik deze verklaarde met externe factoren of dacht dat ik mijn aanstelde. ‘Het zal wel weer overwaaien’ was mijn gedachte. Ook vergeleek ik mijzelf met anderen. Als zij een fulltime baan heeft, sociale afspraken en er nog fabulous uit kan zien, dan moet ik dat toch ook kunnen?
Herkenbaar? Vast wel. Allereerst stop met jezelf te vergelijken met anderen. Er is maar weinig waar van wat er aan de buitenkant te zien is. De buitenkant is hetgeen wat zij aan jou wil laten zien en zeker niet de volledige waarheid. Kortom, ieders leven is anders en ieders burn-out heeft andere oorzaken.
Acceptatie en actie
Kom weer in verbinding met je lichaam en neem regie over je leven. Het heeft voor mij een tijd geduurd voordat ik weer in verbinding was met mijn lichaam. Ik moest mijn lichaam weer opnieuw ontdekken en signalen en emoties leren herkennen, zodat ik mijn grenzen weer kon opbouwen.
Een hele periode een stapje terug doen is het enige wat jou hierbij gaat helpen. Zorg dat je structureel iets verandert in de indeling van jouw planning. Alles net iets minder druk, minder belastend en wat meer ontspanningsmomentjes. Dit geldt niet alleen voor je werk, maar ook in je vrije tijd. Ga daarna voor jezelf na waardoor zijn de klachten ontstaan? Ben jij verantwoordelijk voor al deze dingen? Of zijn het factoren waar jij geen invloed op hebt? Een structurele overbelasting is namelijk niet opgelost met 2 weken vakantie. Geef jezelf echt de tijd om bij te komen.
Voor mij was een stapje terug doen in het begin erg lastig. Weet je niet waar je moet beginnen? Stel jezelf dan de vraag wat je een goede vriend zou aanraden als hij in jouw situatie zou zitten. Het antwoord is vaak eenvoudiger dan we denken, we maken het onszelf alleen vaak te moeilijk.
Reactie plaatsen
Reacties